BURS

BURS

4 Haziran 2012 Pazartesi

Bir deliye bir veli rolü (dini hikayeler)

Bir deliye bir veli rolü Ebu Müslim Havlani bir toplulukta konuþulanlarý dinler. Hemen hepsi de hanýmýndan þikayette bulunmaktadýrlar. Ancak Ebu Müslim’de þikayet filan yoktur. Derler ki: – Veli gibi bir hanýma düþtün de sesin sedan çýkmýyor deðil mi? Omuzlarýný silkerek cevap verir: – Bizimki veli filan deðil kelimenin tam manasýyla delidir deli! … – Öyle ise derler nasýl geçiniyorsun böyle deli biriyle? Cevap verir: – Ben usulünü biliyorum da öyle geçiniyorum, kavga gürültümüz o yüzden olmuyor! … Büsbütün meraka düþerler. – Deli gibi biriyle kavgasýz gürültüsüz geçinmenin usulü nedir ki? diye sormaktan kendilerini alamazlar. Þöyle izah eder Ebu Müslim, geçinmenin sýrrýný. Der ki: – Allahü Azimüþþan, Âdem Aleyhisselam’ý topraktan yarattýðýnda bedenine önce aklý koydu. Akýllý bir adam oldu. Sonra öfkeyi yarattý. Ona da Âdem’in bedenine girmesini emretti. Öfke: – Ben dedi. Âdem’in bedenine giremem. Çünkü orada akýl vardýr! Akýlla ikimiz bir yerde asla duramayýz! … Rabbimiz buyurdu: – Ey öfke! Sen Âdem’in bedenine girmeye çalýþ, oraya yönel. Akýl senin geldiðini görünce hemen çýkýp gider, kendi yerini sana býrakýr. Böylece sen de Âdem’in bedeninde hükmünü icra eder, onu deli yaparsýn. Ebu Müslim burada der ki: – Ýþte biz hanýmla bu konuda anlaþtýk. Dedik ki; mademki insana öfke gelince akýl gidiyor, insan delinin teki haline geliyor. Öyle ise evde kim öfkelenirse o an sanki o delidir. Deliye karþý ise bir veli lazýmdýr. Ben öfkelenirsem hemen farkýna varacaksýn, sabýr gösterip ters cevap vermeyeceksin. Çünkü ben o an deli sayýldýðýmdan deli adamdan her þey beklenir diyerek veli rolüne gireceksin, aklým gelinceye kadar bir deliye bir veli rolü oynayacaksýn. Ebu Müslim burada þunu da ilave eder: – Tabii der, bu sabýr benim için de geçerli bir görevdir. Bazen haným öfkelenir, bu defa o deli durumuna girer bana veli rolü düþer, ben bir veli gibi sabýr gösterir, karþýlýk vermemeye çalýþýrým. Aklý gelip de akýllý insana muhatap olduðumu anlayýncaya kadar, bu sabýr devam eder. Ebu Müslim bundan sonrasýný þöyle tamamlar: – Ýþte der ey dostlar, benim hanýmdan þikayetçi olmayýþýmýn sebebi budur. Gül gibi geçinip gitmemizin sýrrý da buradadýr. Tavsiye ederim, siz de bir deliye bir veli rolü oynayýn, öfkelenince karþý taraf veli rolüne girsin, sabýr ve tahammülü esas alsýn, göreceksiniz ki tartýþma kýsa zamanda son bulacak, taraflar birbirlerine karþý sevgiyle dolacak. Çünkü öfkeli taraf kendisine karþýlýk verilmeyiþinin takdirini, minnettarlýðýný duyacak. Bu da mutluluk vesilesi olacak. Sakýn “bir deliye bir veli rolü basit bir þey” deyip de geçmeyin. Sadece bir deneyin yeter. Ýþte size güzel geçinmenin sýrrý. Kaynak: Yeni Aile Ýlmihali, Ahmed Þahin, Cihan Yayýnlarý Ana Sayfa

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder