Resul-i
ekrem efendimiz, Kâbe’yi tavaf eden birinin
gözyaşları içinde (Ey Beytin sahibi, bu beytin hürmetine beni affet)
diye
ağlayarak dua ettiğini görüp buyurdu ki:
-
Suçun nedir de bu kadar yalvarıyorsun?
-
Çok
büyüktür, imkânsız anlatamam.
-
Yazık sana! Karalardan da mı büyük ve ağırdır?
- Evet.
- Eyvah! Denizlerden de mi büyüktür?
- Evet.
- Göklerden de mi büyüktür?
- Evet.
- Arştan da mı büyüktür?
- Evet.
- Allahın rahmetinden de mi büyüktür?
- Hayır.
- O hâlde neymiş bu?
- Çok zenginim. Benden küçük bir şey istense, içimi bir ateş kaplar, bir kuruş vermem.
- Evet.
- Eyvah! Denizlerden de mi büyüktür?
- Evet.
- Göklerden de mi büyüktür?
- Evet.
- Arştan da mı büyüktür?
- Evet.
- Allahın rahmetinden de mi büyüktür?
- Hayır.
- O hâlde neymiş bu?
- Çok zenginim. Benden küçük bir şey istense, içimi bir ateş kaplar, bir kuruş vermem.
Resulullah efendimiz buyurdu ki:
- Aman ateşinle beni de yakma!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder