Allahü Teâlâyýı Bilirmisin?(dini hikayeler)

Allahü Teâlâyý Bilirmisin? Abdullah bin Mübarek, bir gün yolda gidiyordu. Önünde birkaç koyunla bir çoban çocuk gördü. Ona acýdý ve; "Zavallý, çocuklukta çobanlýk yaparsa, büyüdükte Allahü teâlânýn ibâdet ve mârifetine nasýl eriþir? " dedi. Sonra kendi kendine; "Gideyim, ona Allahü teâlâyý tanýmakta bir mesele öðreteyim. " deyip, çocuðun yanýna geldi ve: -Evlâdým, Allahü teâlâyý bilir misin? buyurdu. Çocuk: -Kul nasýl sâhibini bilmez? " dedi. -Allahü teâlâ'yý ne ile biliyorsun? -Bu koyunlarýmla. -Bu koyunlarla, O'nu nasýl bilirsin? -Bu birkaç koyun çobansýz iþe yaramaz. Bunlara su ve ot verecek, kurttan ve diðer tehlikelerden koruyucu birisi lâzýmdýr. Bundan anladým ki, kâinat, insanlar, cinler, hayvanlar ve canavarlar ve bu kanatlý kuþlar bir koruyucuya muhtaçtýr. Bu binlerce çeþit mahlûkatý korumaya kâdir olan, Allahü teâlâdan baþkasý deðildir. Ýþte bu koyunlarla Allahü teâlâyý, böylece bildim -Allahü teâlâyý nasýl bilirsin? -Hiç bir þeye benzetmeden bilirim. -Böyle olduðunu nasýl bildin? -Yine bu koyunlardan. -Nasýl? -Ben çobaným. Onlarýn koruyucusuyum. Onlar benim korumam ve tasarrufumdadýrlar. Onlara dikkatle bakýyorum. Ne onlar bana benzerler, ne de ben onlara benzerim. Buradan, bir çoban koyunlarýna benzemezse, Allahü teâlânýn elbette kullarýna benzemiyeceðini anladým. Abdullah bin Mübârek: -Ýyi söyledin. Ýlimden bir þey öðrendin mi? buyurdu. Çocuk: -Ben bu sahrâlarda, nasýl ilim tahsîl edebilirim, dedi. -Peki baþka ne öðrenmiþsin? -Üç ilim öðrendim. Gönül ilmi, dil ilmi ve beden ilmi. -Bunlar nelerdir, ben bunlarý bilmiyorum. -Gönül ilmi þudur ki, bana kalb verdi ve kendi mârifet ve muhabbeti yeri eyledi ki, bu kalb ile O'nu bileyim. O'nun sevdiklerine gönülde yer vereyim, sevmediklerine yer vermiyeyim ve böylelerinden uzak olayým. Dil ilmi þudur ki, bana dil verdi ve dili zikretmek, O'nun ismini söylemek yeri eyledi. Bununla O'nu hatýrlatanlarý dile getirmeði, O'ndan bahsetmiyen sözden onu korumayý, böyle sözden uzak olmayý îmâ etti. Beden ilmi þudur ki, bana beden vermiþtir ve onu kendine hizmet yeri eylemiþtir. Böylece O'na hizmet olan her þeyi yaparým, hizmet olmayan þeyi ise bedenimden uzaklaþtýrýrým. Abdullah bin Mübârek, bunun üzerine: -Ey çocuðum! Evvelki ve sonraki ilimler, senin bana bu öðrettiklerindir! dedikten sonra: Ey oðul, bana nasîhat ver, buyurdu. -Ey efendi! Âlim olduðun yüzünden belli oluyor. Eðer ilmi Allah rýzâsý için öðrendiysen, insanlardan istemeyi, beklemeyi kes. Yok, dünyâ için öðrenmiþsen, Cennet'e kavuþamazsýn, dedi. Ana Sayfa