İnsanın kalbinde mü'min kardeşlerini Allah için sevme duygusu kuvvetlendikçe, bu sevgi, sahibini dostluğa, yardım etmeye, sevdiğini malıyla, canıyla ve diliyle müdafaa etmeye teşvik eder. Allah için olan sevgi, bir kimseyi şahsı için değil de, ahiret nimetlerini kazanmaya vesile olmasından dolayı sevmektir. Onun için Fudayl bin İyaz (rahmetullahi aleyh) demiştir ki: "Bir kişinin, mü'min kardeşinin yüzüne sevgi ve merhamet duyguları ile bakması kendisi için bir ibadettir." Unutmamak lazımdır ki, Allah için mü'min kardeşlerini seven kimseler, sevgilerinin miktarınca müköe2fat ve sevap kazanır.
Mü'min olan kimseleri, ancak mü'min olanlar sever. Mü'min olan kimseye buğzetmek, münafıklık alöe2metidir. Bu söz, hepimize büyük bir derstir. Şayet niyetimiz Allah için olursa, mü'min kardeşlerimizde sevecek bir haslet muhakkak buluruz. Çünkü onlar Allah-u Zülcelöe2l e iman etmişlerdir. Eğer onlara sevgi gözü ile bakarsak, mutlaka kalbimizde onlara karşı sevgi oluşur. Ama daima kusur aramaya çalışırsak, şeytan ve nefis, bizi peşine takarak, mü min kardeşlerimize karşı kalbimizi kinle doldurur. Mü'min kardeşler olarak birbirimize kızmadan, buğzetmeden, kin duymadan, birbirimize hep iyilikle, rıfkla, yumuşaklıkla davranmalıyız.
Hz. Hüseyin (radıyallahu anh) diyor ki: Allah-u Zülcelöe2l, bütün insanları topladığı zaman: - Fazilet sahipleri neredeler? Diye bir ses duyulur. Bir grup insan ayağa kalkıp, cennete doğru yürümeye başlarlar. Bunun üzerine melekler önlerine çıkarak: - Nereye gitmek istiyorsunuz? Diye sorunca, onlar da: - Cennete gitmek istiyoruz, derler. Melekler: - Hesaptan önce mi? Diye sorunca, onlar da: - Evet, hesaptan önce! Derler. Melekler: - Siz kimsiniz? Diye sorunca: -Biz fazilet sahipleriyiz, diye cevaplarlar. Melekler: - Dünyadaki faziletiniz ne idi? Diye sorunca: - Bize karşı yapılan cahillikleri olgunlukla karşılar, bize kötülük edenlerin kusurlarını affederdik, derler. Bunun üzerine melekler: - Haydi, cennete giriniz, iyi amel işleyenlerin müköe2fatı ne güzeldir, derler.
Arkasından yine aynı ses: - Dünyadayken Allah'a dost olanlar nerede? Diye seslenir. Bu çağrı üzerine bir grup insan, yine cennete yönelirler ve meleklerle karşılaşırlar. Melekler, onlara kim olduklarını sorunca: - Biz yeryüzünde Allah-u Zülcelöe2l'in dostlarıyız, derler. Melekler: - Allah'a nasıl dost olmuştunuz? diye sorarlar.
Bizler dünyadayken, Allah için birbirimizi seviyor, Allah için birbirimize ikramda bulunuyor ve Allah için birbirimizi ziyaret ediyorduk, derler. Bunun üzerine melekler: - Haydi, cennete giriniz, iyi amel işleyenlerin müköe2fatı ne güzeldir, derler. (Envarü l Aşikin; 504)
İşte, Allah için sevmenin, dünyada mü'min kardeşlerimizle iyi geçinmenin, iyi davranmanın müköe2fatı böyledir.
Seyda Muhammed Konyevi Hz. (K.S)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder