Biz de vaktiyle güzel yiyeceklerdik (dini hikayeler)

Biz de vaktiyle güzel yiyeceklerdik Halîfe Hârûn Reþîd bir gün Behlül-i Dânâ ile sohbet ederken; -Ey Behlül! Sana sarayýmda bir oda ve hizmetçiler vereyim. Yeter ki bu eski elbiselerden kurtul. Yenilerini giy. Ýnsanlar arasýna karýþ, dedi. Bunun üzerine hazret-i Behlül; -Müsâde ederseniz bir danýþayým, dedi. Halîfe; -Kime danýþacaksýn, kimsen yok ki? diye cevap verdi. Behlül de; -Ben danýþacaðým yeri biliyorum, dedi ve oradan ayrýldý. Hârûn Reþîd arkasýndan adamlar salýp danýþacaðý yeri öðrenmek istedi. Behlül gide gide þehir dýþýnda bir mezbeleliðe gitti. Baþýný eðip bir þeyler dinlermiþ gibi yaptý. Bir þeyler söylendi. Daha sonra oradan ayrýldý. Saraya yöneldi. Sultanýn adamlarý ondan önce saraya dönüp hâdiseyi halîfeye bildirmiþlerdi. Behlül huzûra girince, halîfe Hârûn Reþîd ona; -Ey Behlül! Söyle bakalým vereceðin cevâbý, dedi. Behlül; -Danýþtým efendim. Lâkin insanlar arasýna karýþmam mümkün deðil, dedi. Halîfe heybetle; -Ey Behlül! Sen gidip çöplere danýþmýþsýn, haberim oldu, dedi. Behlül de; -Doðru söylüyorsun ben de onlara danýþtým. Onlar bana cevap verdiler ve; -Ey Behlül! Biz de vaktiyle en güzel ve nefis yiyecekler idik. Bütün güzellikler bizde idi. Sevgi ve itibarýmýz çoktu. Ne zaman ki insanlar arasýna karýþtýk. Ýþte bu hâle geldik. Çöpe atýldýk. Sen de sakýn insanlarýn arasýna karýþma, dediler. Bu sözlerdeki ince mânâlarý anlayan Hârûn Reþîd: "Haklýsýn. " deyip düþüncelere daldý. Ana Sayfa