Bir münazara (dini hikayeler)

Bir Münazara Hz. Ebubekir (r. a) ile Hz. Ali (r. a)'nýn Münazarasý Bir gün Ebu Bekir Sýddýk (r. a) Resulüllah(S. A. V)'ýn evine geldi. Ýçeri gireceði sýrada, Hz. Ali Bin Ebi Talib (r. a) da geldi. Hz. Ebu Bekir (r. a) (Geri çekilip): -Ya Ali sen buyur, gir dedi. O da cevap verip, aralarýnda, aþaðýdaki uzun konuþma oldu: -Ya Ebu Bekir! Sen önce gir ki, her iyilikte önde olan, her hayýrlý iþte ileri olan, herkesi geçen sensin. Hz. Ebu Bekir (r. a): - Sen önce gir ki! Resulüllah'a (s. a. v) daha yakýn sensin. Hz. Ali (r. a): -Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v)'tan iþittim. "Ümmetimden, Ebu Bekir'den daha üstün bir kimsenin üzerine güneþ doðmadý" buyurdu. Hz. Ebu Bekir (r. a): - Ben, senin önüne nasýl geçebilirim ki, Resulüllah (s. a. v) kýzý Fatýma(r. a)'yý sana verdiði gün, "Kadýnlarýn en iyisini, erkeklerin en iyisine verdim" buyurdu. Hz. Ali (r. a): - Ben, senin önüne geçemem. Çünkü Resulüllah (s. a. v): "Ýbrahim(a. s)'ý görmek isteyen Ebubekir'in yüzüne baksýn" buyurdu. Hz. Ebu Bekir (r. a): - Ben, senin önüne geçemem. Çünkü Resulüllah (s. a. v): 'Adem (a. s)'ýn hilm sýfatýný ve Yusuf (a. s)'ýn güzel ahlakýný görmek isteyen Ali Mürteza'ya baksýn' buyurdu. Hz. Ali (r. a): - Senin önünde gidemem. Çünkü Resulüllah (s. a. v): "Ya Rabbi! Beni en çok seven ve ashabýmýn en iyisi kimdir? dedi. Cenab-ý Hak: Ya Muhammed! Ebu Bekir Sýddýktýr, " buyurdu. Hz. Ebu Bekir (r. a): - Ben, senin önüne geçemem. Çünkü Resulüllah (s. a. v) Hayber'de: "Yarýn sancaðý öyle bir kimseye veririm ki, Allahü Teala onu sever. Ben de, onu çok severim" buyurdu. Hz. Ali (r. a): - Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) "Cennetin kapýlarý üzerinde 'Ebu Bekir Habibullah' yazýlýdýr" buyurdu. Hz. Ebu Bekir (r. a): - Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) Hayber gazasýnda, bayraðý sana verip 'Bu bayrak Melik-i Galibin, Ali Bin Ebi Talib'e hediyesidir' buyurdu. Hz. Ali (r. a): - Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Ya Eba Bekir, sen benim gören gözüm ve bilen gönlüm yerindesin". Hz. Ebu Bekir (r. a): - Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Kýyamet günü Ali cennet hayvanlarýndan birine binmiþ olarak gelir. Cenab-ý Hak buyurur ki 'Ya Muhammed! (s. a. v) Senin baban Ýbrahim Halil, ne güzel babadýr. Senin kardeþin Ali Bin Ebi Talib ne güzel kardeþtir. " Hz. Ali (r. a): Ben, senin geçemem. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Kýyamet günü, Cennet meleklerinin reisi olan Rýdvan adýndaki melek Cennete girer. Cennetin anahtarlarýný getirir, Bana verir. Sonra Cebrail (a. s) gelip, Ya Muhammed (s. a. v)! Cennetin ve cehennemin anahtarlarýný, Ebu Bekir Sýddýk'a(r. a) ver, istediðini Cennete, dilediðini Cehenneme göndersin der. " Hz. Ebu Bekir (r. a): Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Ali kýyamet günü benim yanýmdadýr. Havz ve Kevser yanýnda, benimledir. Sýrat üzerinde benimledir. Cennette, benimledir. Allahü Teala'yý görürken, benimledir. " Hz. Ali (r. a): Ben, senden önce giremem. Çünkü Resulüllah (s. a. v) "Ebu Bekir'in imaný, bütün mü'minlerin imaný ile tartýlsa, Ebu Bekir'in imaný aðýr gelir" buyurdu. Hz. Ebu Bekir (r. a): Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Ben ilmin þehriyim, Ali onun kapýsýdýr. " Hz. Ali (r. a): Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Ben sadýklýðýn þehriyim. Ebu Bekir onun kapýsýdýr. " Hz. Ebu Bekir (r. a): Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Kýyamet günü Ali bir ata biner, görenler, acaba bu hangi peygamberdir? derler. Allahü Teala, bu Ali Bin Ebi talib'dir, buyurur. " Hz. Ali (r. a): Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Ben ve Ebu Bekir, bir topraktanýz. Tekrar bir olacaðýz. " Hz. Ebu Bekir (r. a): Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Allahü Teala, ey Cennet! Senin dört köþeni, dört kimse ile bezerim. Birir Peygamberleri üstünü Muhammed'dir(s. a. v). Biri, Allah'dan korkanlarýn üstünü Ali'dir. Üçüncüsü kadýnlarýn üstünü Fatýmat'üz Zehra'dýr. Dördüncü köþesindeki de temizlerin üstünü Hasan ve Hüseyin'dir. " Hz. Ali (r. a): Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Sekiz Cennetten þöyle ses gelir'Ebu Bekir! Sevdiklerinle birlikte gel, hepiniz Cennete girin. " Hz. Ebu Bekir (r. a): Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Ben bir aðaca benzerim, Fatýma bunun kökü, Ali gövdesi, Hasan ve Hüseyin meyvesidir. " Hz. Ali (r. a): Ben, senin önüne nasýl geçerim. Çünkü Resulüllah (s. a. v) buyurdu ki: "Allahü Teala Ebu Bekirin bütün kusurlarýný affetsin. Çünkü O kýzý Aiþe'yi bana verdi. Hicrette bana yardýmcý oldu. bilal-i Habeþi'yi, benim için azad etti. " Resulüllah (s. a. v')in bu iki sevgilisi, kapýda böyle konuþurlarken, kendileri içeriden dinliyorlardý. Hz. Ali'nin sözünü kesip içeriden buyurdu ki: -Ey kardeþlerim Ebu Bekir ve Ali! Artýk içeri girin. Cebrail (a. s) gelip dedi ki, yerdeki ve yedi kat göklerdeki melekler sizi dinlemektedir. kýyamete kadar birbirinizi övseniz, Allahü Teala yanýndaki kýymetinizi anlatamazsýnýz. Ýkisi birbirine sarýlýp, birlikte Resulullah'ýn(s. a. v) huzuruna girdiler. Resulullah'ýn(s. a. v): -Allahü Teala ikinize de yüzbinlerce rahmet etsin. Ýkinizi sevenlere de, yüzbinlerce rahmet etsin ve düþmanlarýnýza da yüzbinlerce lanet olsun, buyurdu. Hz. Ebu bekir Sýddýk dedi ki: -Ya Resulallah(s. a. v) Ben Ali kardeþimin düþmanlarýna þefaat etmem. Hz. Ali dedi ki: -Ya Resulallah (s. a. v) Ben de Ebu Bekir kardeþimin düþmanlarýna þefaat etmem ve baþýný kýlýç ile bedeninden ayýrýrým. Hz. Ebu bekir Sýddýk(r. a): -Ben, senin düþmanlarýna Kevser havzýndan su vermem, buyurdu. Hz. Ali de: -Ben, senin düþmanlarýný Sýrat üzerinden geçirmem, buyurdu. Hz. Ali (r. a) ve Hz. Ebu Bekir (r. a) taraftarlarýnýn ve düþmanlarýnýn kulaklarý çýnlasýn. Kaynak: Dört Büyük Halife, Þemsüddin Ahmed Efendi, Bedir Yayýnevi, 1974 Ana Sayfa