at hırsızı(dini hikayeler)

At Hýrsýzý Abdullah-ý Ýlâhî anlatýyor: Bir hýrsýz geceleri at çalýp satardý. Ömrünü böyle hebâ ederdi. Bir defâsýnda da, bulunduðu þehrin en büyük âlimi ve evliyâsýnýn atýný çalmak için ahýrýna girmiþti. Tam atý çözüp götüreceði sýrada, ahýrýn duvarý yarýlýp, içeriye bir nûr yayýldý. Bu nûr içinde, iki nûr yüzlü zât gözüktü. Hýrsýz bu hali görünce, kendini hemen at gübrelerinin arasýna atýp gizlendi. Korku ve telaþ içinde boðazýna kadar gübre içine gömüldü. Bu sýrada yarýlan ahýrýn diðer duvarýndan daha parlak bir nûr gözüktü. Bu nûr arasýnda da, o zamânýn kutbu, en büyük velîsi olan ev sâhibi çýktý. Öncekiler onu görünce hürmet göstererek selâm verdiler. Ev sâhibi diðerlerine niçin geldiklerini sorunca; - Falan evliyâ arkadaþýmýz vefât etti. Onun yerine kimi tâyin edeceðiz? Size arzetmek istedik, dediler. Atlarýn sâhibi olan zât; - Onun yerine, at hýrsýzýný tayin ettik, dedi. Soran iki zât da evliyâ olup ricâl-ül-gayb denilen velîlerden idiler. At hýrsýzlýðý yapmaya gelen kimsenin, gübreler arasýna gömülüp saklandýðýný biliyorlardý. Hemen yanýna varýp, onu gübreler arasýndan çýkardýlar, gönlünü alýp, tebrik ederek kucakladýlar. Atlarýn sâhibi ve zamânýn kutbu evliyâ zâtýn da yanýna gelip, elini öptüler. Sonra hep birlikte vefât eden arkadaþlarýnýn cenâzesini kaldýrmaya gittiler. Abdullah-ý Ýlâhî, sohbetinde bulunanlara bunu anlattýktan sonra þöyle dedi: "Þimdi at hýrsýzlýðý yapmaya giden kimse, nasýl bir çalýþma yaptý da ricâl-ül-gayb denilen evliya arasýna girdi? diye bir sûal hâtýra gelmesin. Çünkü o zavallýnýn gübreler arasýnda mahcûbiyetinden ne kadar zorluk ve ne kadar piþmanlýk çektiði bellidir. Kurtuluþ yolu kalmadýðýný kesinlikle anlayýnca, at çalmak üzere harama yöneliþinden dolayý bütün kalbiyle piþmân olup, o zamana kadar yaptýðý iþlere öyle bir tövbe etti ki, iþlediði kötü iþlerden gönlü temizleniverdi. Allahü teâlâya yönelip riyâzet çeken kimseler, onun o anda yaptýðý tövbeyi nice seneler yapamaz. " Ana Sayfa