ALLAHIN EMANETİ(DİNİ HİKAYELER)

Allah'ýn Emaneti Hz. Ümm-i Süleym, gayet temiz ahlak sahibi bir hatun idi. Çocuðu vefat ettiði zaman, sabýr ve metanetle bizzat kendisi yýkadý ve kendisi kefenledi ve bir tarafa býrakýp, komþularýna dönerek: - Babasýna haber vermeyin. Hz. Ebu Talha orada bulunmamaktaydý. Akþam eve döndüðünde, çocuðu sordu, hanýmý: - Gördüðünden þimdi çok iyidir, der. Sonra yemek yediler, oturdular, birlikte oldular. Bir müddet sonra Hz. Ümm-i Süleym, beyine gayet metanetle þöyle der: - Ebu Talha, ödünç alýnmýþ bir þeyi geri vermek icap eder mi etmez mi? - Söylediðin bu söz nasýl bir söz, elbette ki ödünç alýnan þey geri verilmeli. - O halde, Hak Teala da sana emanetten vermiþ bulunduðu çocuðu aldý. Ebu Talha bu sözü duyunca: - Biz Allah için halk edilmiþ bulunuyoruz ve hep onun tarafýna döneceðiz, der ve þükreder. Sabah olunca gidip Resulullah'a (s. a. v. ) anlatýr. Resulullah (s. a. v. ): - Ya Rabbi bunun daha iyi bir karþýlýðýný Ebu Talha'ya ver, diye dua eder. Nitekim, dokuz ay dokuz gün sonra Abdullah diye bir çocuklarý olur. Çocuk, Peygamberimizin himayelerinde büyürler, Ýslam Tarihinde önmeli bir þahsiyet olur. Ana Sayfa