ALAY ETMENİN CEZASI (DİNİ HİKAYELER)

Alay etmenin cezasý Gavs-ül-Memdûh hazretleri, bir gün dergâhýn önünde otururken Abdürrahîm Efendiyi huzûr-ý þerîflerine çaðýrdý. Þam'a gidip gitmediðini sordu. O da; "Gitmedim efendim" deyince; "Þu tarafa bak bakalým ne göreceksin? " buyurdu. Ýþâret ettiði yöne baktýðýnda, yemyeþil bahçeleriyle, Þam'ýn karþýsýnda durduðunu hayretle gördü. Þam'ý merakla seyrettiðini gören Gavs-ül-Memdûh; "Abdürrahîm! Boþi köyü buradan uzakta mýdýr görülebilir mi? " buyurunca, rüyâdan uyanýr gibi Þam gözlerinden silindi ve hocasýna; "O köy buraya uzaktýr, görünmez efendim. " diye cevap verdi. Bunun üzerine; "Doðu tarafýna bak! " buyurdu. O anda küçük bir tepenin yamacýnda kurulmuþ olan Boþi köyü gözünün önüne geldi. O anda köyün bir kenarýnda, Gavs-ül-Memdûh'un talebelerinden birkaç tânesi oturmuþ sohbet ediyorlardý. Köy bekçisi de yanlarýnda sýrt üstü uzanmýþ yatýyor, talebelerle alay ediyordu. Gavs-ül-Memdûh; "Abdürrahîm! Bekçinin arkadaþlarýnla alay ettiðini görüyor musun? " diye sordu. O da; "Görüyorum efendim. Eðer müsâade buyurursanýz hemen hakkýndan geleyim. " diye sordu. Hocasýnýn hiç cevap vermemesinden cesâretlenerek ayaðýný hýzla bekçiye doðru salladý. Allahü teâlânýn izniyle, ayaðý bekçinin tam karnýna isâbet etmiþ ki, birden karnýný tutmaya ve feryâd etmeye baþladý. Bir daha vuracaktý, fakat Gavs-ül-Memdûh; "Yeter yâ Abdürrahîm! " buyurunca, durdu. Boþi köyü de gözünden kayboldu. Hocasýnýn bu kerâmetlerine hayran kalmýþtý. Aradan on gün geçmiþti. Boþi köyünün bekçisi, yüzü sarýlý bir hâlde Gavs-ül-Memdûh'un huzûruna çýkarýldý. Aðzý sol kulaðýna kadar eðilmiþti. Eðilen taraf kýrýþ kýrýþ olmuþ, diðer tarafý da davul zarý kadar gerginleþmiþti. Bu sebeple ne aðladýðý ne güldüðü, ne de konuþtuðu anlaþýlýyordu. Zor konuþabilen bekçi; "Aman yâ Hocam! Allahü teâlâyý zikreden talebelerinle alay ederken, birisi þiddetle karnýma vurdu. O anda bütün vücûdum hareketsiz kaldý. Aðzým da bu hâle geldi. Bundan böyle hatâmý anladým ve tövbe ettim. Ne olur beni affediniz ve aðzýmýn eski hâle gelmesi için duâ ediniz. " diyerek aðladý. Gavs-ül-Memdûh onun bu durumuna çok üzüldü. Merhamet edip ellerini kaldýrarak duâ etmeye baþladý. Sonra mübârek elini bekçinin yüzüne sürdü. O anda bekçinin aðzý, Allahü teâlânýn izniyle eski hâline geldi. Evliyalar Ansiklopedisi, Ýhlas Yayýnlarý Ana Sayfa