ALABİLİESEN AL(DİNİ HİKAYELER)

Alabilirsen al Hacý Bayram-ý Velî'nin doðduðu Zülfadl (Sol-Fasol) köyünden bir genç askere çaðrýlmýþtý. Yetim olan bu temiz genç, babasýndan kalma birkaç altýnýný, annesinden kalan hâtýra bilezik ve küpleri emânet edecek bir kimse bulamadý. Hepsini küçük bir çekmeceye koyup, Hacý Bayram-ý Velî'nin türbesine getirdi. Türbeyi ziyâret edip; "Yâ hazret-i Hacý Bayram-ý Velî! Beni vatanî vazifemi yapmak için çaðýrdýlar. Annemden ve babamdan kalma þu hâtýralarý emânet edecek bir kimse bulamadým. Bu küçük çekmeceyi zâtý âlinize emânet býrakýyorum. Eðer askerden dönersem, gelir alýrým. Þâyet dönemezsem, istediðiniz bir kimseye verebilirsiniz! " diye münâcaat etti. Sonra çekmeceyi sandukanýn kenarýna koyarak ayrýldý. Aradan yýllar geçti. Gencin askerliði bitti ve emânetini almak üzere Hacý Bayram-ý Velî'ye geldi. Ziyâretini yapýktan sonra, çekmeceyi koyduðu yerde buldu. Hiç dokunulmamýþtý. Orada türbeyi bekleyen türbedâra; "Bu çekmece benimdir. Askere gitmeden önce emânet býrakmýþtým. Þimdi alýyorum. " dedi. Türbedâr; "Tabi, alabilirsen al. Çünkü ben, bir defâsýnda bu çekmecenin yerini deðiþtirmek istedim. Fakat bütün uðraþmalarýma raðmen yerinden bile oynatamadým. Bunda bir hikmet olduðunu düþünerek, bir daha elimi bile sürmedim. " Genç, çekmecenin yanýna gelip, Hacý Bayram-ý Velî'ye teþekkür etti ve emânetini alarak köyüne döndü. Ana Sayfa