ADAK (DİNİ HİKAYELER)

Adak Padişahlar meclisinin kandili Sultan Mahmut Gazne'den kalkýp Hintlilerle savaþa gitmiþti. Hintlilerin pek kalabalýk olan ordularýný görünce caný sý­kýldý, þaþýrdý. O adil sultan bir adakta bulundu; "eðer" dedi, "Bu orduyu yenebilirsem, elde edeceðim bütün ganimetleri yoksullara daðýtayým. " Nihayet savaþ bitti. Sultan Mahmut galip gelmiþ, sayýsýz ganimetler elde edilmiþti. O kara yüzlü düþman bozulup daðýlmýþ, ardýna da bir parçasýna bile kimse­nin deðer biçemeyeceði ganimetler býrakmýþtý. Sultan, hemen adamlarýndan birini çaðýrýp dedi ki: - Bu ganimetleri yoksullara daðýt. Çünkü savaþtan Önce Allah'a adakta bulunmuþtum. Þimdi bu adaðýmý yerine getirmem la­zým. " Herkes itiraz etti, - Bunca mal, bunca altýn deðer bilmez bir avuç yoksula verilir mi? Ya askere ver, memnun olsun, düþmanýna kinlenerek savaþa hazýrlansýn, ya da emret hazi­ne ne götürsünler" dediler. Sultan tereddüde düþtü, düþünceye daldý. Adaðýmý yerine getirip yoksullara mý daðýttýrayým, yoksa dediklerini mi yapayým, diye þaþýrdý kaldý. Tam o sýrada Ebul Hüseyn denen zeki bin meczup ordunun içinden geçiyordu. Sultan Mahmut onu uzaktan görünce "hah" dedi, "Þu meczubu yanýma getir­teyim, ona sorayým, ne derse onu yapayým. Çünkü o ne asker tanýr, ne de sultan. Söylenecek sözü sakýnmadan söyler. " Ebul HÜseyn'i yanýna çaðýrdý, olayý ona olduðu gibi anlattý. Meczup dedi ki: -Sultaným þimdi iki þeyden birini yap­mak gerek. Eðer bir daha Allah'a iþin düþmeyecekse merak etme; bunlarýn dediðini yap, adaðýný düþünme. Yok, bir za­man gelecek, yine iþin ona düþecekse utan, onlara uyma sa­kýn, adaðýný yerine getir. Madem Allah sana yardým etti, iþini düze çýkardý; demek ki kendisine düþeni yaptý. Sana düþen iþ nerde peki? Niçin sözünü yerine getirmiyorsun? Sonunda Sultan Mahmut ganimetin hepsini yoksullara daðýttýrdý, sonu da adý gibi Mahmut oldu. Kaynak: Mantýku't- Tayr, Kuþ Dili, Feridüddin Attar