İNSAN vav şeklinde doğar bi ara doğunca kendini elif sanır.İnsan iki büklüm yaşar oysa en doğru olduğu gün ölmüştür.Kulluğun manası vavdadır,elif uluhiyetin ve ehadiyetin simgesidir..O yüzden Lafz-ı ilahi elifle başlar.Elif kainatın anahtarıdır,vav kainattır.
Rabbi vav gibi mütevazi olsun ister kulları.Musa dal olmuştur ama Firavunun gözü Elifte kalmıştır. İbrahim ateşte vavdır,Nemrut bizzat ateşe odun.
Yunus vav olup balığın karnında anca kurtarmıştır kendini, İnsan iki büklüm olunca rahat
eder ana karnında,Boylu boyunca uzansa da kim rahattır mezarında?
Vavin elifle münasebeti ne kadar iyiyse,kainatın dengside o kadar düzgündür.
Kaniatta tüm cisimler boşlukta dönerken insan belki o yüzden boşlukta kalmamış,Rabbi
onu imanla doldurmuştur.Evvelde eliftir, bir ilahi nefesle ahirde vav olur der.Manayı bilmeyenler vav diyemez vay der.Buna anlamca vaveyla denir.Yani vav olamadıkları
için feryad edenlerin halidir.Elif bir ağaç ve insan onun dalıdır.Azrail budadıkça nefesleri
daha gür çıkar sesleri.
Her biri Dal olur ve ağaçtan beslenir.Vav olur o ağacın gölgesine siginir.
Ve Allah insana seslenir,peygamber eliyle ulaşan mesajı hem dal hem vav ol der insana.
Secde et vav ol vay dememek için la şey olan insan herşey demek olan RABBİN'İN önünde....
Eğil ve ben senin başını göklere erdireyim,yıldızları ayağına
sereyim sana gezmekle bitiremiyeceğin cennetler saya
macağın nimetler vereyim demektir bu......
İşte o ayet; ''SECDE ET''yaklaş..!
''İNSAN VAV ŞEKLİNDE DOĞAR''
''YAŞAM VE ÖLÜM''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder